12 juni 2023

Systeemtherapeut Charif: “Je kunt de golven niet stoppen, maar wel leren surfen”

Het hele systeem betrekken

“Ik werk met cognitieve therapieën en met therapieën waarbij je contact legt met je onbewuste zoals integratieve hypnotherapie, EMDR en internal Family systems. Met deze methoden overstijg je het denken en kun je klachten op een diep niveau aanpakken. Iedereen maakt deel uit van een systeem. Dat zijn ouders, broers en zussen maar ook andere familieleden en vrienden. Je kunt een hulpvraag dan ook nooit op zichzelf staand zien, het hele systeem en de omgeving is erbij betrokken. Het gaat om de interactie tussen individuen die deel uitmaken van elkaars leven en de wisselwerking. Het is daarom ook belangrijk dat een cliënt mensen uit zijn systeem meeneemt naar een behandeling. Dit is niet altijd gemakkelijk want soms ziet een ouder of een jongere de noodzaak er niet van in.”

Van basis- naar middelbare school

“Ik werk vooral met jongeren en jongvolwassenen tussen de 8 en 26 jaar in een belangrijke ontwikkelfase. Niet bij iedereen verloopt die ontwikkeling vanzelf. Neem de basisschool. Als een jongere op de basisschool zit, verloopt alles vrij gestructureerd en duidelijk. Vijf dagen per week naar school. Er zijn duidelijke afspraken en regels in een klas. Dan komt de overstap naar de middelbare school waarbij veel structuur wegvalt. Er is meer vrijheid, er zijn verschillende klassen en verschillende docenten en er wordt meer zelfstandigheid verwacht.

Sommige jongeren vinden het moeilijk om te gaan met die vrijheid en verantwoordelijkheid. Daar komt bij dat een jongere door de puberteit in korte tijd een fysieke en mentale verandering doormaakt. Zo zie je in deze fase soms een eetstoornis ontstaan. Maar een eetstoornis gaat vrijwel nooit over te veel of te weinig eten. Je kan het zien als een eetverslaving waarbij sprake is van een duivel en een engel. Wanneer de cliënt luistert naar de stem van de duivel dan verliest hij of zij zich in de verslaving, en wanneer dit niet gebeurt, ontstaat er een innerlijke pijn. De strijd rondom eten zijn als twee conflicterende delen in de cliënt zelf. Delen die beide iets anders verlangen waardoor de cliënt in verwarring raakt. Alle vormen van verslaving gaan in essentie over niet kunnen of willen zijn bij iets wat er is of onverdraaglijk veel pijn geeft. Er is altijd een zoektocht naar verlichting waarbij de pijn wordt verdoofd.”

Multidisciplinair team

“Als iemand zich aanmeldt met een hulpvraag dan bekijken we via een multidisciplinair overleg de casus en bepalen we samen het beleid. Het is belangrijk dat meerdere disciplines betrokken zijn omdat er vaak veel raakvlakken zijn en er overstijgend gewerkt wordt. Er is veel specialistische kennis en er kan makkelijk opgeschaald en afgeschaald worden of er kan verwezen worden naar een ander zorgmerk binnen Parnassia Groep zoals PsyQ. Die overstijgende manier van werken tussen jeugd en volwassenen is best bijzonder binnen één organisatie.”

Aandacht voor de context

“De kracht van Youz is de expertise die wij hebben met jongeren én ook met de ouders. Zij zijn met elkaar verbonden en vaak zie je dat ouders ook te maken hebben met problematiek. Maar zolang de issues in het rugzakje van de ouders niet zijn opgelost, werkt dat door in de ouder-kind relatie. Een jongere zal alles in het werk stellen wat nodig is om een stoornis of verslaving te laten overwinnen.

Een verslaving ontstaat altijd uit een samenspel van verschillende biologische, psychologische en sociale factoren. Als therapeut wil ik daarom ook de context bij de behandeling betrekken en probeer het systeem meer de regie te geven.​​​

Ik zie al het gedrag – in een context- als een deel van iemands persoonlijkheid, waarbij vooral ook het onbewuste een grote rol speelt en wat soms in stand blijft door intergenerationele patronen in het systeem. Als ouder help je je kind door te monitoren en te kalmeren en door liefdevol consequent te blijven. Een cliënt kan getriggerd worden door een onbewust proces. Soms kunnen ook trauma’s worden doorgegeven in de familielijn.

Ik leer een jongere met zijn ouders tijdens een therapie om te mentaliseren. Dit is belangrijk om je te kunnen verplaatsen in de binnenwereld van iemand anders. Hierdoor groeit een jongere, maar het is wel belangrijk dat de omgeving ook meegroeit, anders kan er een disbalans ontstaan. Pijn reist door het familiesysteem totdat iemand bereid is om het te voelen. En pas dan maak je het pad vrij voor de komende generaties.”

Meelopen op een levenspad

“Ik geloof in de kracht van liefde en dat elk gedrag óf een uiting van liefde is óf een vraag om liefde. Ook geloof ik dat alles wat je nodig hebt om blijer en vrijer te zijn al in jezelf besloten ligt. Het kan verpakt zijn in pijnlijke ervaringen, emoties en overtuigingen. Ik ben als therapeut dankbaar om te kunnen helpen deze lagen te helen zodat de levensvreugde weer vrijer kan stromen. Ik zeg altijd: Je kunt de golven niet stoppen, maar je kunt wel leren surfen. Het vervult mij ook met compassie om een stukje mee te mogen lopen op iemands levenspad. Het werken met mensen komt vanuit mijn hart en ik zie mezelf als een gids. Het hele leven is een leerschool en ik leer dankzij mijn afwisselende werk altijd weer iets nieuws. Mijn ambitie is ook groot en ik wil mezelf blijven ontwikkelen: ik volg de masteropleiding tot Verpleegkundig Specialist GGZ.”

Vader als inspiratiebron

“Mijn vader was psycholoog en kon goed overweg met mensen. Ik heb dit laatste van hem geërfd. Inmiddels is hij overleden, maar hij is nog steeds mijn grote inspiratiebron. Hij is één van de redenen waarom ik dit werk ben gaan doen. Ik wil zijn missie voortleven en mijn bijdrage leveren aan de maatschappij. Van hem heb ik geleerd: mijn boodschap is liefde.”