Ontmoet collega's
Sander de Wit: Rollen en identiteiten
Sander de Wit werkt als gz-psycholoog, psychotherapeut én psychoanalytisch psychotherapeut bij het FACT jeugdteam in Velsen Noord en het transvisiezorgteam in Zaandam. De SGGZ-zorg die ze heel specialistisch kunnen aanbieden door naast therapeutische behandeling ook mensen heel gericht te helpen met dagelijks leven, maakt dat hij de FACT zorg van harte ondersteunt. “Wij zijn een stevig multidisciplinair team, en ik denk dat we ons daarin ook echt onderscheiden. Met ons team kunnen we een complexe casus vlot trekken. Al is dat vaak in kleine stapjes.” Iemands identiteit bestaat uit verschillende onderdelen en rollen. Als professional is het goed overal oog voor te hebben.
Negatieve spiraal in de kern van je bestaan
“De genderidentiteit is zo fundamenteel dat het misschien wel de kern is van iemands gehele zijn.
Als het spaak loopt, je ziet dat de hele identiteitsontwikkeling dreigt te stagneren. Dat zien wij ook. Onze jongeren met genderidentiteitsproblemen die een indicatie hebben richting persoonlijkheidsproblemen, behandel ik één dag op de poli van transvisiezorg in Zaandam. Daarnaast zie ik jongeren tussen 14 en 23 jaar die spaak lopen in de sociale context, vaak doordat ze langdurig problemen hebben tijdens het opgroeien. Hun persoonlijkheid dreigt in ontwikkeling te stagneren, waardoor ze niet meer toekomen aan school of werk. Zij raken in sociaal isolement en proberen bijvoorbeeld door middelengebruik hun eigen problemen te sussen. Ik zie dat meer dan eens en het werkt natuurlijk averechts. In een voor mij en hun veilige setting van mijn kantoor geef ik ze psychotherapie. En als het nodig is, dan ga ik op pad. Dat bij iemand binnenkijken geeft altijd nieuwe inzichten, wat ik ook wel leuk vind aan mijn vak.”
Onderdeel van een gezin
De ouders van onze jongeren geef ik ouderbegeleiding of oudertherapie. Om een kind verder te helpen, is het soms nodig om de ouders een tijdje in een therapeutisch proces mee te nemen. Regelmatig zien we dat ouders zelf problemen hebben, die nog niet helemaal zijn opgelost. Denk aan trauma’s uit hun vroege jeugd of relatieproblemen van nu. Deze ouders zijn kwetsbaar in de opvang en begeleiding van hun kinderen naar een veilige hechting toe en kunnen ondersteuning heel goed gebruiken. Door ruimte te geven voor de pijnpunten van de ouders, kunnen de jongeren doorontwikkelen. Vaak krijgen we zo’n hechte band met het gezin, dat we langdurig betrokken blijven. Als we proberen de zorg te continueren vanuit reguliere poli’s zien we regelmatig een hernieuwde crisis ontstaan, jongeren die zich niet melden en ouders die het spannend vinden de overstap te maken. Het gevoel hebben opnieuw te moeten beginnen. Daar gaan we dus heel voorzichtig mee om. Die overstap naar een reguliere poli lukt soms goed en dan laten we vanuit het FACT jeugdteam het gezin los.
Veiligheid voorop
Ik draag een grote verantwoordelijkheid als psychotherapeut. In eerste plaats voor veiligheid. In een stevige therapeutische relatie wordt veel gedeeld. Ook wel risicovolle dingen zoals suïcidaliteit, destructief drugsgebruik, overmatig seks. Als therapeut probeer ik om de jongere veiliger gedrag te laten vertonen, voor zichzelf, de ouders, maar ook voor de samenleving. Ondertussen ben ik de eerste die signaleert en mensen betrekt als het niet goed gaat. Dat is op gespannen voet, want soms staat de vertrouwensband dan onder druk.
In je eentje red je het niet
Elke week bespreken we in het FACT jeugdteam alle cliënten. Als er dingen zijn die je zorgen baren, kun je die bespreken met collega’s. Ik ondersteun met complexe casussen, maak behandelplannen, adviseer, geef supervisie, intervisie en werkbegeleiding aan collega’s. Samen beslissen we aan de bel te trekken of nog even alleen door te gaan. Dat in je eentje door, werkt vaak goed als je het gedeeld hebt met collega’s. Dat je je gesteund voelt is van essentieel belang om te werken met deze complexe problematiek. Dat geldt overigens ook voor transivisiezorg. In je eentje red je het niet, je moet samenwerken.
Trots op elke jongere en het team
Elk individu en elk gezin maakt zijn eigen ontwikkeling door. Elk mens dat weer een klein stapje verder komt, mogen we als succes zien. Lijkt een cliënt af te haken? Dan heb je toch bereikt dat die cliënt een andere keuze durft te maken. Inzicht heeft gekregen. Ik ben ongelooflijk trots op het team en resultaten die we boeken voor vele jongeren en hun gezinnen.
Verdieping tijdens noodzakelijk online contact
Mijn werk tijdens de coronacrisis was heel anders dan anders. Ik ben niet zo van via de telefoon en beeldbellen, maar zag de noodzaak in en heb het als ontzettende redding ervaren. Veel cliënten heb ik op deze manier toch ondersteuning kunnen bieden. Sommige jongeren vonden het verschrikkelijk, maar een aantal heeft het echt omarmd en heeft juist de afstand gezorgd voor verdieping. Toch heeft het merendeel, en ik zelf ook, voorkeur voor face-to-face contact. Therapeutisch contact zit ‘m ook in gevoel en energie dat je in een zelfde kamer beter aanvoelt. In afwisselende mate zou ik het voor cliënten maar vooral ook voor efficiënt vergaderen willen blijven inzetten.
We hebben een prachtig vak – de specialistische GGZ en het multidisciplinair werk is een groot goed wat we moeten beschermen, zodat we cliënten en maatschappij goed kunnen blijven ondersteunen. Ik ben er trots op hoe we, ook tijdens coronacrisis zorg mogen blijven bieden aan kwetsbare mensen in onze samenleving.