'Een behandeling is voor mij geslaagd als de problematiek weg of hanteerbaar is'

“Van jongs af aan wilde ik het onderwijs in en daarom ben ik orthopedagogiek gaan studeren. Ik wilde lesmethoden maken, maar uiteindelijk koos ik er toch voor om met mensen te werken. Ik heb me altijd op het onderwijs gericht, eerst voor de klas en later als orthopedagoog. Dat ik later in de ggz zou gaan werken, had ik niet van tevoren bedacht. Eigenlijk is de overstap vanzelf gegaan, heel natuurlijk: ik werkte bij samenwerkingsverband Driegang, maar als vraagstukken op het gebied van gedrag te ingewikkeld werden, dan moest ik doorverwijzen, bijvoorbeeld naar Youz.

Ik denk bij Youz veel mee in een multidisciplinair team op het gebied van behandelbeleid bepalen en ik behandel ook zelf cliënten. We hebben in Gorinchem een poli voor jongeren van 0 t/m 23 jaar en behandelen allerlei hulpvragen op het gebied van psychiatrie, zoals ontwikkelingsstoornissen, gedragsproblemen, angst en depressie. Van oudsher kregen we op de poli in Gorinchem ook relatief veel gendervraagstukken, maar inmiddels worden die ook op andere locaties opgepakt.”

Werken in duo’s

“Samen met een cliënt ga ik op ontdekkingstocht hoe deze het best geholpen kan worden. De veranderwens of het doel staat centraal in de te volgen weg, die ik samen met een jongere en zijn ouders bewandel. Als behandelaar sta je naast hen. Gemeenten worden altijd betrokken; zij zijn vaak de verwijzer en financieren vaak de trajecten, waardoor ze ook bij ophoging van uren bijvoorbeeld weer nodig zijn.

Zo werken we ook samen met sociale instanties en intern begeleiders en zorgcoördinatoren van scholen. Elke week vergaderen we op een vaste dag met het hele team. Op de poli werken we in duo’s en dat is erg fijn, vind ik. Met z’n tweeën weet je vaak meer dan alleen en zeker als het een ingewikkelde zorgvraag betreft, is dat een groot voordeel. Bovendien leer je zo ook van elkaar.”

Creatieve methoden

“Ik werk zoveel mogelijk op kantoor omdat ik live contact met cliënten fijn vind en dat in de basisschoolleeftijd het best werkt. Jongeren willen niet altijd praten en je kunt dan creatieve methoden toepassen zoals tekenen en spelattributen gebruiken.

Behandeltrajecten duren gemiddeld een half jaar tot anderhalf jaar. Basisschoolleerlingen komen vaak met hun ouders naar de poli, maar in de behandelkamer spreek ik ze graag ook alleen, omdat de dynamiek met ouders erbij vaak toch weer anders is en kinderen het soms ook moeilijk vinden om dan alles te vertellen. Wel vind ik het heel belangrijk om ouders goed bij de behandeling te betrekken. Dat kan samen met het kind, maar soms ook door aparte gesprekken met ouders.

Omdat ik vanwege mijn ervaring goed weet hoe het er op een school aan toegaat, voelt de samenwerking met scholen vertrouwd. Ik kijk ook met een bepaald perspectief naar mijn werk bij Youz. Het is voor mij gemakkelijker om een leerkracht te adviseren omdat ik zelf ook voor de klas heb gestaan. Je weet wat er wel en niet mogelijk is in de klas.

Vanuit Youz ben ik nauw betrokken bij de pilot ggz in de basisschool (GIBS), waarbij we voor een aantal cliënten de behandeling op hun eigen school bieden. Zo bieden we de behandeling in de leefwereld van het kind en kunnen we het systeem om het kind heen beter betrekken en benutten. De pilot is een samenwerking met samenwerkingsverband Driegang. Driegang biedt tijdens die trajecten dan bijvoorbeeld coaching of ondersteuning voor de leerkracht of kan zorgen voor extra middelen voor de school.”

Trots

“Het geeft mij voldoening als ik zie dat cliënten die eerst flink beperkt waren in hun dagelijks leven weer dingen gaan oppakken en durven. Het is fijn om iemand op weg te helpen zodat het leven weer lukt. Zo had ik een cliënt met een angststoornis die nergens alleen naartoe durfde. Ze heeft nu haar eindexamen gehaald, gaat met de trein naar een opleiding en heeft een bijbaantje. Ik ben er trots op dat die cliënt nu vol in het leven staat.

Een behandeling is voor mij geslaagd als een deel van de problematiek weg is of hanteerbaar is en als ouders ook goed met het gedrag van het kind kunnen omgaan. Daarom bieden we ook ouderbegeleiding, zodat het systeem ook betrokken is.”

Outreachend

“Het zijn intensieve dagen op de poli. Daarom probeer ik mijn werk zo goed mogelijk af te ronden voordat ik naar huis ga. Thuis wil ik ook echt thuis zijn voor mijn gezin met drie kinderen van 11, 14 en 16 jaar. Een goede balans is belangrijk.

Ik hoop dat we over 10 jaar nog meer outreachend zullen werken binnen de ggz. En dat behandelaren meer naar de plaats gaan waar het probleem zich voordoet. Als je bent op de plaats waar het gebeurt, dan kun je meer en nauwer samenwerken. En ik zou het fijn vinden als de wachtlijsten zouden verminderen, zodat cliënten sneller geholpen kunnen worden en zich weer gezond verder kunnen ontwikkelen.”