Klinisch psycholoog Tatiana Brandsma: 'Alle hoop is vaak op ons gevestigd'
Tatiana Brandsma is klinisch psycholoog en manager zorg bij het SARR expertiseteam (jeugd, en volwassenen, Youz en Antes) en het 0 tot 6 expertiseteam van Youz.Tatiana behandelt cliënten die een diagnose autisme spectrum stoornis (ASS) hebben of bij wie een vermoeden van autisme speelt. Ze werkt ruim tien jaar met veel plezier voor Youz. “Bij de doelgroep die ik behandel, gaan de problemen nooit helemaal weg. Maar het voelt als een overwinning als ik toch een manier weet te vinden dat de kwaliteit van het leven omhoog gaat en ik iets kan betekenen voor een gezin.”
“Ik werk een deel van mijn tijd voor Youz en een deel voor Antes. Beide zorgbedrijven maken onderdeel uit van de Parnassia Groep, maar het zijn ook echt twee verschillende organisaties. Ons expertiseteam is verdeeld over de twee zorgbedrijven en we bieden zorg voor mensen met ASS voor alle leeftijden. De zorg voor deze specifieke doelgroep en het werken voor twee zorgbedrijven als manager maakt het werk erg afwisselend en uitdagend. Het ene moment geef ik psychotherapie aan een cliënt en even later vergader ik over de koers van één van de zorgbedrijven en richt ik me op het beleid. Dynamisch, maar juist dat schakelen vind ik leuk. Het past goed bij mij als persoon. Doordat ik zelf ook als behandelaar werk, heb ik als manager meer zicht op wat er nodig is om het werk goed te kunnen doen. Ik kom echt overal binnen de organisatie en steeds ontmoet ik collega’s die anderen willen helpen. Dat is toch wel de rode draad.”
Alle hoop is vaak op ons gevestigd
Verschillende therapievormen
“Afgelopen jaren heb ik de opleiding tot klinisch psycholoog gevolgd en ben ik ook supervisor voor collega’s geworden. Bij een grote organisatie zijn vele opleidings- en ontwikkelmogelijkheden en verschillende functies waarin je kan doorgroeien. Dat is voor mij een voordeel van het werken in een grote organisatie. Ik heb altijd al veel affiniteit met autisme gehad en ik heb ook bewust voor deze richting gekozen en voor het werken met een complexe doelgroep. Het is belangrijk dat je stevig in je schoenen staat want je kan met heftige problematiek te maken krijgen en daar moet je wel tegen kunnen.”
“Voor ons werk moet je geregeld buiten de kaders denken. Met sommige jongeren en hun ouders kan het zeker in het begin lastig zijn om contact te maken. Ze zijn vaak al op veel plekken geweest, maar niks heeft hen verder gebracht waardoor ze het vertrouwen soms zijn verloren. We proberen het systeem zo intensief mogelijk bij een therapie te betrekken en ook bij de diagnostiek, want ze zijn een belangrijke informatiebron. Ik ben verantwoordelijk voor drie teams en volg de hele levensloop van cliënten en heb daardoor te maken met verschillende therapievormen passend bij de leeftijd van een cliënt.”
Hoogcomplexe zorg
“Ik werk in een multidisciplinair team en ons team werkt ook veel samen met externe partijen zoals coachingspraktijken en scholen. We bezoeken bijvoorbeeld scholen en maken samen met hen, een zorgcoördinator en eventuele andere betrokkenen een plan om te voorkomen dat een jongere uitvalt van school. Het is altijd uitdagend: jongeren komen meestal pas bij ons vanaf het moment dat er ergens anders geen vooruitgang wordt geboekt en instanties het niet meer weten of voor een second opinion diagnostiek.
Wij bieden hoogcomplexe zorg en ik ben er ook trots op dat we het TOPGGz keurmerk hebben behaald. Hierdoor kan je iets extra’s betekenen en wordt er bijvoorbeeld ook veel wetenschappelijk onderzoek gedaan. Alle hoop is vaak op ons gevestigd en ik voel een grote verantwoordelijkheid om alles uit de kast te halen.”
Weer tot ontwikkeling
“Mijn cliënten vinden het lastig om aan de verwachtingen van de maatschappij te voldoen. Ons reguliere schoolsysteem is vaak niet zo passend voor hen, waardoor er wrijving kan ontstaan. De jongeren die ik behandel, gaan soms niet meer naar school en hebben geen passende dagbesteding. Ze hebben moeite met het onderhouden van vriendschappen, zijn vaak rigide in hun denken, veranderingen vinden ze moeilijk en ook nemen ze letterlijk wat iemand tegen hen zegt. Ze zijn doorgaans prikkelgevoelig en minder belastbaar dan leeftijdsgenoten. Dit alles zorgt ervoor dat hun ontwikkeling stagneert. Aan ons de taak om te onderzoeken hoe een jongere weer tot bloei kan komen. Ook al gaat het vaak om kleine stapjes.“
“We kijken bij elke hulpvraag wat iemand precies nodig heeft om weer tot ontwikkeling te komen en een toename van kwaliteit van leven te ervaren. Soms is dat het behandelen van een depressie bij autisme, soms betekent het het vergroten van bepaalde vaardigheden, soms het vinden van een waardevolle levensinvulling. Ook bekijken we wat ouders en de omgeving nodig hebben om weer verder te kunnen als gezin."
Zonder hulp verder
"Bijzonder is dat iemand je deelgenoot maakt en vertrouwen geeft om een eindje mee te lopen op het levenspad. Autisme gaat nooit over: als een cliënt zelf vindt dat hij weer verder kan zonder hulp en de kwaliteit van het leven weer goed genoeg vindt, dan is dat ons veel waard. Ik ben dan ook tevreden en kan dan loslaten.”